-
1 παμ-πησία
παμ-πησία, ἡ, ganzer Besitz, Gesammtbesitz; διέλαχον κτημάτων παμπησίαν, Aesch. Spt. 799; Eur. Ion 1305; αἴρεσϑε τὴν παμπησίαν, Ar. Eccl. 868.
-
2 κτῆμα
A anything gotten, piece of property, possession, sg. once in Hom.,μή νύ τι.. δόμων ἐκ κτῆμα φέρηται Od.15.19
; laterταύτας [γυναῖκας] ἐξείλεθ' αὑτῷ κ. S.Tr. 245
;ἡδὺ κ. τῆς νίκης λαβεῖν Id.Ph.81
, cf. OT 549, Ant. 702, E.Or. 230, 703, etc.;κ. ἐς αἰεί Th.1.22
;ὡς ἡδὺ καὶ μακάριον τὸ κ. Pl.R. 496c
, etc.; of a slave,παλαιὸν οἴκων κ. E.Med.49
, cf. Pl.Phd. 62d, X.Oec.1.6, Vect.4.42;κ. ἔμψυχον Arist.Pol. 1253b32
; of a calf, J.AJ6.14.3;κ. πάντων ἐστὶ τιμιώτατον ἀνὴρ φίλος Hdt.5.24
.2 freq. in pl., possessions, in Hom. of heirlooms,δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Il.9.382
, Od.4.127; also, of all kinds of property, freq. in Od.,κ. δαρδάπτουσιν 14.92
, cf. 18.144, al.;διέλαχον.. κτημάτων παμπησίαν A.Th. 817
, etc.; Ἔοως ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις who fallest upon wealth, i.e. on the wealthy, S.Ant. 782 codd. (lyr.): sts., χρήματα καὶ κ. property in money and chattels, Pl.Lg. 728e, cf. Isoc.1.28; = κτήνη, Pl.Grg. 484c, Phd. 62b; opp. ἀγροί, personal (opp. real) property, Is.5.43; less freq. of landed property,κ. ἔχων ἐν Βοιωτίᾳ D.18.41
(sg. as v.l.), Hdn.2.6.3: later freq. in sg., estate, farm, field, etc., Act.Ap.5.1, BGU530.21 (i A.D.), etc.;ἀμπελικὸν κ.
vineyard,PRyl.
157.4 (ii A.D.).3 in pl., materials,κ. πιλητά Gal.UP6.4
, 7.22. -
3 κτῆμα
κτῆμα, τό, das Erworbene, der Erwerb, das Eigenthum, Besitzthum, Vermögen; μή νύ τι σεῦ ἀέκητι δόμων ἐκ κτῆμα φέρηται Od. 15, 19; sonst bei Hom. nur im plur., gew. = κειμήλια, Schätze, Kostbarkeiten, die man im Hause aufbewahrt; δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Il. 9, 382 Od. 4, 127; übh. das ganze Vermögen, κτήματα δαρδάπτουσιν 14, 92; διέλαχον σφυρηλάτῳ Σκύϑῃ σιδήρῳ κτημάτων παμπησίαν Aesch. Spt. 799; παντὸς γένοιτ' ἂν κτήματος κρείσσων φίλος Soph. Phil. 669; ὅσῳ κράτιστον κτημάτων εὐβουλία Ant. 1037, öfter; ἔρως, ὃς ἐν κτήμασι πίπτεις, 778, von Einigen erklärt = der du die Heerden befällst, nach Anderen Ggstz von ἔν τ' ἀγρονόμοις αὐλαῖς, der du die Reichen wie die Armen ergreifft; Eur. u. in Prosa überall; πολλὰ τάλαντα χρυσίου καὶ ἀργυρίου ἄγων καὶ ἄλλα κτήματα Xen. Cyr. 6, 1, 25; χρημάτων καὶ κτημάτων κτῆσις vrbdt Plat. Legg. V, 728 e; von Landgütern braucht es Xen. Oec. 20. 23, u. so Sp., z. B. Hdn. 2, 6, 5. Vom Gesinde, Sklaven, Arist. pol. 2, 4.
-
4 σίδηρος
σίδηρος, ὁ, dor. σίδᾱρος, Eisen, Stahl; bei Hom. bes. mit den Beiworten πολιός und αἴϑων, auch πολύκμ ητος, u. bei Hes. O. 153 μέλας. Es fand unter allen Metallen dei den Griechen am spätesten allgemeinen Eingang, dah. bei Hom. viel seltner als χαλκός; Gegenstand des Tauschhandels, Od. 1, 184; vgl. Hes. O. 157; Pind. u. Tragg.: χαλκόν, σίδηρον, ἄργυρον, χρυσόν τε, Aesch. Prom. 502; διέλαχον σφυρηλάτῳ Σκύϑῃ σιδήρῳ κτημάτων παμπησίαν Spt. 817, Eisen für »Schwert«, κτείνοντ' αἴϑωνι σιδήρῳ, Soph. Ai. 147; τέμνει σιδήρῳ πνεύματος διαῤῥοάς, Eur. Hec. 567; ϑηκτῷ σιδήρῳ δῶμα διαλαχεῖν, Phoen. 68: u. in Prosa überall: οἱ Ἀϑηναῖοι τὸν σίδηρο κατέϑεντο, Thuc. 1, 6, trugen keine Schwerter mchr; σίδηρος καὶ χαλκὸς πολέμων ὄργανα, Plat. Legg. XII, 956 a, u. öfter. Bei Xen. Hell. 3, 3, 7, ἀγαγὼν εἰς τὸν σίδηρον, wird erklärt »auf den Eisenmarkt«. – Nic. Ther. 924 hat auch ἡ σίδηρος gebraucht. – Im plur. findet sich zuweilen τὰ σίδηρα. Vgl. σίδηρον.
См. также в других словарях:
παμπησία — παμπησία, ἡ (Α) πλήρης ιδιοκτησία, ολοσχερής κτήση («διέλαχον κτημάτων παμπησίαν», Αισχύλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < παν * + πησία (< πέπαμαι «κατέχω, εξουσιάζω»), κατά τα θηλ. σε ησία (πρβλ. παρρησία, πανοικησία), μέσω αμάρτυρου *πάν πητος] … Dictionary of Greek
